Με αφορμή την πρόσφατη
βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου «Ο Ένοπλος Δωσιλογισμός και η «Αναίμακτη»
Απελευθέρωση. Τα Γεγονότα του Κορωπίου 9-10-1944», των Μιχάλη Λυμπεράτου και
Θωμά Πρόφη, των εκδόσεων «Ταξιδευτής» που έγινε στις 13 Οκτωβρίου στο Κορωπί, εκφράζουμε
με αντικειμενικότητα τις απόψεις μας, μετά από προσεκτική μελέτη του βιβλίου.
Το βιβλίο καταλήγει συμπερασματικά
σε οκτώ «βεβαιότητες», όπως τις χαρακτηρίζει ο ένας εκ των συγγραφέων, Θωμάς Πρόφης. Αυτές είναι:
1. Δεν υπήρχαν Γερμανοί στο Κορωπί στις
8/10/1944.
2. Δεν συνέτρεχε λόγος εφαρμογής αντιποίνων
από Γερμανούς.
3. Υπήρχε έντονος αντιΕΑΜισμός,
αντικομμουνισμός ο οποίος συνετέλεσε στην ένταξη των «ναζιστικών μηχανισμών»
της κατοχής όλων των ελληνόφωνων εθνικιστικών μηχανισμών και των οργάνων
ασφαλείας του κατοχικού κράτους.
5. Τα «ντοκουμέντα» της Ομάδας Ιστορικής
Έρευνας Κορωπίου (ΟΙΕ) (δηλαδή οι δικογραφίες ελληνική και γερμανική),
αποδεικνύονται «άνθρακες».
6. Το έγκλημα που συντελέστηκε στο Κορωπί,
δεν αφίσταται βρετανικών πολιτικών και θεωρείται πολύ πιθανόν οι Βρετανοί να
«γνώριζαν», αυτό που συνέβη μια ημέρα αργότερα.
7. Επιχειρείται με παντοίους τρόπους ακόμη
και σήμερα, συγκάλυψη των εγχώριων συμμέτοχων στα γεγονότα του Κορωπίου που
έδρασαν ανάμεσα στους «Γερμανούς», γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα και επί 75
χρόνια τώρα παραμένουν ανώνυμοι.
8. Το Κορωπί το έκαψαν, το λεηλάτησαν και
δολοφόνησαν 45 ανθρώπους οι γερμανοντυμένοι άνδρες του αποσπάσματος
Αντωνόπουλου-Ζάγκλη με την ενδεχόμενη συνδρομή των περίπου διακοσίων «εθνικιστών» του Κορωπίου.
Πρώτη «βεβαιότητα»:
«Δεν
υπάρχουν Γερμανοί στο Κορωπί. Όσοι υπήρχαν καθόλη τη διάρκεια της Κατοχής στο
Κορωπί και στο εγγύς περιβάλλον του, έχουν αποχωρήσει»
Ο συλλογισμός του ξεκινά στην αρχή του βιβλίου στην σελίδα
112, με τα εξής:
«Γεννιέται
συνεπώς, το πλέον σημαντικό – και ουσιαστικό – ερώτημα: Που βρέθηκαν (στις
8/10/1944 το απόγευμα) οι Γερμανοί που, υποτίθεται, έπεσαν σε «ενέδρα» των
ΕΛΑΣιτών και εξαιτίας αυτού προέβησαν ενισχυόμενοι, την επομένη (9/10/1944) σε
αντίποινα; Το ερώτημα είναι κομβικό και μόνο με την απάντησή του θα μπορέσουμε
να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τα όσα (και κυρίως από ποιους) συνέβησαν
στο Κορωπί στις 8 και 9 Οκτωβρίου 1944.»
Δεύτερη «βεβαιότητα»:
«Ουδείς λόγος
συντρέχει για εφαρμογή αντιποίνων»
Ο συλλογισμός της δεύτερης
«βεβαιότητας» ξεκινά στην σελίδα 134 του βιβλίου:
«Η
περίπτωση καψίματος του Κορωπίου, ωστόσο, δημιουργεί πλείστα όσα ερωτηματικά.
Που, πολλά απ’ αυτά, δεν αφορούν αποκλειστικά το Κορωπί αλλά ευρύτερα τον
Ελλαδικό χώρο, όπου οι Ναζί, πράγματι, οργίασαν εφαρμόζοντας «μέτρα εξιλασμού»
ή αντίποινα. Πότε όμως; Όταν υπήρχε συμπλοκή, μάχη, με νεκρούς ή τραυματίες
Γερμανούς ή φόνοι μεμονωμένων Γερμανών ή γενικά ένοπλη «ενόχληση» Γερμανικών
δυνάμεων.»
Και λίγο παρακάτω, αφού αναλύει
λίγο περισσότερο τις περιπτώσεις εφαρμογής αντιποίνων, διευκρινίζει στην σελίδα
136:
«Όμως,
αναφορές για νεκρούς ή τραυματίες Γερμανούς, κατά τα γεγονότα του Κορωπίου δεν
υπάρχουν….Ούτε τα συμβάντα της 8ης Οκτωβρίου 1944 σχετίζονται με
σαμποτάζ υπό την έννοια απειλής αποκοπής κάποιου δρομολογίου αποχώρησης των
Γερμανών από το Κορωπί. Η πολύ πρόσφατη μνεία ενός νεκρού Γερμανού, ονόματι
«Γκέχαν» (από την πλευρά της ΟΙΕ) που στηρίζεται σε μαρτυρίες εκ Φιλοθέης
μαρτύρων της σχετικής δικογραφίας (βλ. κεφάλαιο 5) δεν ανταποκρίνεται στην
πραγματικότητα. Η αναζήτηση του ονόματος αυτού ή κάποιου παρεμφερούς, στις
καταστάσεις που τηρούνται στο Γερμανικό νεκροταφείο Διονύσου, ουδέν απέδωσε
σχετικά με την ύπαρξή του.
Συνεπώς…
Ούτε
νεκροί, ούτε τραυματίες Γερμανοί ούτε απειλή αποκλεισμού δρόμων αποχώρησης
υπήρξαν στη συμπλοκή του απογεύματος της 8ης Οκτωβρίου 1944 στο
Κορωπί. Αντίποινα επομένως γιατί;»
Συνεχίζει τα περί εφαρμογής
αντιποίνων από Γερμανούς, για να φτάσει στη σελίδα 139, όπου διερωτάται αν
υπήρχε τοπικός Γερμανός διοικητής για να δώσει την διαταγή εφαρμογής αντιποίνων
και καταλήγει μετά από συλλογισμό και πολλές
παραπομπές, στο τέλος του συγκεκριμένου
κεφαλαίου, στη διατύπωση της «βεβαιότητας»:
«Ουδείς λόγος
συντρέχει για εφαρμογή αντιποίνων εκ μέρους των Γερμανών επειδή:
(α) Δεν
υπάρχουν αποχωρούντες Γερμανοί που να προσβλήθηκαν από ΕΛΑΣίτες στα όρια του
χωριού.
(β) Δεν
υπάρχουν διαταγές για εφαρμογή αντιποίνων ή μέτρων εξιλασμού στο Κορωπί
Και (γ) η
περιοχή δεν ενδιαφέρει τους Γερμανούς…»
Έτσι, αφού θεωρούνται δεδομένες οι παραπάνω «βεβαιότητες», ξεκινά η «έρευνα» για
τον προσδιορισμό των δραστών που δεν είναι πλέον Γερμανοί, αλλά ….άλλοι!
Τα νεότερα όμως στοιχεία που
ήλθαν στο φως μετά από έρευνα στα γερμανικά αρχεία, δίνουν τελείως διαφορετική
εικόνα.
Η αναζήτηση νεκρών Γερμανών
στρατιωτικών στις 8/10/1944 στο Κορωπί, κατέληξε στην ανεύρεση πέντε Γερμανών
που φονεύθηκαν στο Κορωπί την παραπάνω ημερομηνία. Τα δελτία θανάτου τους, που
προέρχονται από την γερμανική Υπηρεσία στρατιωτικών νεκροταφείων και στα οποία αναφέρεται μεταξύ των άλλων η
ημερομηνία και τόπος θανάτου τους, βρίσκονται ήδη στη διάθεση του Δήμου
Κορωπίου. Άλλωστε ανακοινώθηκε στην επίσημη τελετή μνήμης, της 9 Οκτωβρίου
2019.
Μάλιστα, για τον αρχαιότερο εξ
αυτών επιλοχία Γκέρχαρντ Γκολντνάου (Oberfeldwebel Gerhard Goldnau), διασταυρώθηκε ο
θάνατός του στο Κορωπί και από τον γερμανικό Ερυθρό Σταυρό. Και βέβαια, αυτός
είναι ο «Γκέχαν» που αναφέρει ο μάρτυρας εκ Φιλοθέης.
Άρα, βεβαιότητα πρώτη! Υπήρχαν
νεκροί Γερμανοί στο Κορωπί στις 8/10/1944. Αυτό μας οδηγεί στη δεύτερη
βεβαιότητα! Συνέτρεχε σοβαρός λόγος αντιποίνων!
Επομένως, επαληθεύονται οι
μαρτυρίες των κατοίκων, αλλά και των μαρτύρων εκ Φιλοθέης της γερμανικής
δικογραφίας, περί ενέδρας σε Γερμανούς
από Ελασίτες και η άφιξη γερμανικού τμήματος για αντίποινα στο Κορωπί.
Σε ό,τι αφορά την ύπαρξη τοπικού
διοικητή, η έρευνα εντόπισε στα στρατιωτικά αρχεία της Βέρμαχτ, και μια
σημαντική διαταγή, (με υπογραφή Φέλμυ) που εξέδωσε το γερμανικό στρατηγείο
Αθηνών στις 3/10/1944, περί της αποχωρήσεως των γερμανικών δυνάμεων από την
Αττική. Εκεί καθορίζονται οι διοικήσεις οπισθοφυλακής, μεταξύ των οποίων και η Διοίκηση Ανατολικού τομέα Αττικής, (Μεσόγεια, Λαύριο, Ραφήνα) οι υπαγόμενες μονάδες
και πολλές άλλες λεπτομέρειες, που δικαιολογούν
την εμφάνιση αυτού του μικρού τεχνικού τμήματος (γιατί για τέτοιο
επρόκειτο), στο Κορωπί. Δεν υπάρχει ούτε μνεία, ούτε αναφορά στη γερμανική
διαταγή, για «ελληνόφωνα τμήματα», που θα ενεργούσαν επ’ ωφελεία των Γερμανών.
Σοβαρή επισήμανση στη διαταγή είναι η εντολή
για άμεση παρέμβαση και η ανάπτυξη πρωτοβουλίας των τοπικών διοικήσεων, ώστε
και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης ν’ αποχωρήσει με ασφάλεια. Η «παρέμβαση»
και η «πρωτοβουλία» εφαρμόσθηκε στο Κορωπί, όπως έδειξαν τα γεγονότα.
Μόνο από αυτές τις δύο λανθασμένες
«βεβαιότητες», το περιεχόμενο του βιβλίου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το Κορωπί,
είναι ανακριβές. Βασίζεται σε λάθος υποθέσεις
και επομένως ό,τι άλλο επιχειρείται να εξηγηθεί στη συνέχεια για την καταστροφή
του Κορωπίου, οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σχολιάζετε μέσα στα πλαίσια της ευπρέπειας. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.