Ο Ι. Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, η Αγιά-Σωτήρα των κατοίκων, βρίσκεται σε ένα όμορφο λιβάδι, μέσα σε καγκελόφραχτο κλειστό περίβολο, καθόσον προστατεύεται από την αρχαιολογική υπηρεσία. Πρόκειται για ένα εξαίρετο ναό του 10ου αιώνα, από τους παλαιότερους της Αττικής, ο οποίος αποτελεί ένα αριστούργημα της βυζαντινής εκκλησιαστικής τέχνης.

Τετάρτη 30 Μαΐου 2018

Κορωπί, 1944. Γεγονότα πριν από την απελευθέρωση

Αντιμετωπίζοντας με μεγάλη σοβαρότητα τα όσα υποστηρίζει ο τοπικός "ιστορικός ερευνητής"  κ. Θωμάς Πρόφης, περί εμπλοκής "γερμανοντυμένων Ελλήνων" στην καταστροφή της πόλης μας, ακολουθήσαμε αυτό το "μονοπάτι" της έρευνας από την αρχή, (μηδενική βάση) για την αναζήτηση στοιχείων σε επίσημα ιστορικά αρχεία, σε συνδυασμό με τις πηγές που μας παραπέμπει στο βιβλίο του[1].

Εκείνη την χρονική περίοδο, λίγο πριν αποχωρήσουν τα γερμανικά στρατεύματα από τη χώρα μας, συνέβαιναν δυστυχώς άσχημα γεγονότα, που προμήνυαν τον ερχομό ενός μεγάλου αδελφοκτόνου πολέμου. Αποφύγαμε τη "δίνη" της εμφυλιοπολεμικής αντιπαράθεσης για το ποιός φταίει και επικεντρωθήκαμε αυστηρά στην αναζήτηση τυχόν Ελλήνων δραστών, εγκληματιών που ήλθαν στο Κορωπί και έπραξαν εμπρησμούς και φόνους. 

Χωρίς να λάβουμε υπ' όψη μας ούτε τις δικογραφίες, ούτε τις μαρτυρίες που υπάρχουν και αποδεικνύουν το γερμανικό έγκλημα πολέμου, ερευνήσαμε σε βάθος και χωρίς προκατάληψη, την άποψη  ότι  Έλληνες "...Χ, μεταλλαγμένοι σε χίτες ταγματασφαλίτες, διάφοροι εθνικιστές του 1ου Συντάγματος του Σπηλιωτόπουλου και άνδρες της ειδικής ασφάλειας που συνήθως ήταν γερμανοντυμένοι....έκαψαν και σκότωσαν στο Κορωπί" (σελ. 109 του βιβλίου Θ. Πρόφη). Σ' αυτή την περίπτωση εξετάσαμε:
  • Την δράση του υποστρατήγου Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου ως διοικητού της Στρατιωτικής Διοίκησης Αττικής (ΣΔΑ) και των μη εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων  τον Οκτώβριο του 1944.
  • Τον ρόλο της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων.
  • Την εμπλοκή των Ταγμάτων Ασφαλείας, (ΤΑΣΦ) που συγκροτήθηκαν από την δοσίλογη κατοχική κυβέρνηση εκείνης της εποχής.
Επικεντρωθήκαμε στο εγγύτερο γεγονός  το οποίο συνέπεσε χρονικά με την καταστροφή του Κορωπίου και συσχετίσθηκε (σύμφωνα με την παραπάνω άποψη)  με αυτή:  Την μυστική παραλαβή οπλισμού από τις ανατολικές ακτές Αττικής, τον Οκτώβριο του 1944, από την Στρατιωτική Διοίκηση Αττικής. 

Τι διαπιστώθηκε!

Θα δώσουμε μια συνοπτική εικόνα της πολιτικοστρατιωτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944, για να μπορέσει ο αναγνώστης να έχει πλήρη αντίληψη των γεγονότων.

Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Η Βέρμαχτ στα Μεσόγεια τον Οκτώβριο του 1944

Υπήρχαν Γερμανοί ή όχι τις πρώτες ημέρες Οκτωβρίου του 1944 στα Μεσόγεια και ειδικότερα γύρω από το Κορωπί; Ποιοι έκαψαν το Κορωπί; Βασικό ερώτημα που θέλει απάντηση, για την εξακρίβωση της ταυτότητας των δραστών-εγκληματιών πολέμου. Ήδη στο προηγούμενο άρθρο παρουσίασθηκαν σημαντικά πληροφοριακά στοιχεία, που βγήκαν μέσα από την σχετική δικογραφία. 

Η έρευνα της Ομάδας μας δεν έγινε απλά σε υπάρχουσα βιβλιογραφία έγκριτων ιστορικών, αλλά απ' ευθείας σε πηγές από τις οποίες οι παραπάνω άντλησαν τις πληροφορίες τους για να συγγράψουν τις δικές τους απόψεις και τα  συμπεράσματά τους. Η έρευνα στράφηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, διότι ο σκοπός ήταν να βρεθούν οι δολοφόνοι, από οποιαδήποτε πλευρά ή εθνικότητα κι' αν ήταν. Σ' αυτό το άρθρο, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας για την παρουσία γερμανικών δυνάμεων στην περιοχή των Μεσογείων, την περίοδο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 1944.

Οι κύριες πηγές υπήρξαν τα αρχεία της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού και της Ακαδημίας Αθηνών, αλλά και τα στρατιωτικά βρετανικά και γερμανικά αρχεία. Ο συνδυασμός αυτών με διασταυρώσεις από υπάρχουσα έντυπη και ηλεκτρονική βιβλιογραφία κυρίως απομνημονευμάτων ή μαρτυριών ανθρώπων που βίωσαν τις καταστάσεις αλλά και άλλων ιστορικών, οδήγησαν, κατά το μέτρον του δυνατού, στην προσέγγιση της στρατιωτικής κατάστασης της περιόδου Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 1944 στο λεκανοπέδιο Αττικής και κυρίως στα Μεσόγεια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, κάνοντας μια σύντομη εισαγωγή.

Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Αναζητώντας τους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου

Κατά την έρευνα των αρχείων του ΥΠΕΞ, αναζητώντας τους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου, βρήκαμε τον φάκελο 1956/ΚΥ/Φ.33/3, που περιείχε την Έκθεση με όλα τα κατηγορητήρια του αείμνηστου εισαγγελέα Ανδρέα Τούση, ο οποίος είχε ορισθεί ως Διευθυντής του Ελληνικού Εθνικού Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου που διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια της κατοχής.

Ως έντιμος  νομικός και αδέκαστος δικαστικός, όπως μάθαμε και από μαρτυρίες ανθρώπων που τον έζησαν, ο ίδιος προσωπικά διασταύρωνε την γνησιότητα και την ορθότητα καταγγελιών και καταθέσεων πριν εγκρίνει την έκδοση κατηγορητηρίων για όλα τα "ανθρωπόμορφα τέρατα", τα ναζιστικά και φασιστικά καθάρματα, που δολοφονούσαν ευχαρίστως τον κόσμο στη διάρκεια της τριπλής κατοχής της πατρίδας μας

Ήταν αυτός ο οποίος ανέλαβε προσωπικά να έλθει σε επαφή με την γερμανική δικαιοσύνη της ΟΔΓ για να επιδώσει τις 167 δικογραφίες των εγκλημάτων πολέμου, οι οποίες, κατόπιν διακρατικής συμφωνίας, θα έπρεπε να εκδικασθούν από τους Γερμανούς. Τι έγινε τελικά; Μπήκαν στο αρχείο, της γερμανικής δικαιοσύνης στο σύνολό τους οι δικογραφίες, μετά από την προφανώς τυπική εξέταση, όπως είχε ήδη προβλέψει ο Τούσης και το είχε αναφέρει εγγράφως στο ελληνικό ΥΠΕΞ τότε, αφού η Ελλάδα είχε κάνει παραχωρήσεις σε ό,τι αφορά τις διώξεις εγκλημάτων πολέμου. (Ν.1058/1952, ΦΕΚ Α' 95/1952, Περί αναστολής διώξεων υπηκόων ξένων κρατών, άρθρο 22 και 23)

Απόσπασμα από την Γενική  Έκθεση του Αντιεισαγγελέα Α. Τούση, η οποία υποβλήθηκε προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, στην οποία αναφέρει την παράδοση 167 φακέλλων δικογραφιών το 1956 προς τις γερμανικές δικαστικές αρχές, για την δίωξη 641 Γερμανών υπηκόων, λόγω διαπράξεως εγκλημάτων πολέμου στην Ελλάδα.  Στην σελίδα 50, αναφέρεται το κατηγορητήριο των Γερμανών που έκαψαν το Κορωπί, για τους οποίους ζητήθηκε η δίωξις παρά των γερμανικών δικαστικών αρχών(Φωτογραφία αρχείου ΟΙΕ)
Μέσα σ' αυτόν τον φάκελο αρχείου, βρίσκεται η "Γενική Έκθεσις Περί παραδόσεως φακέλλων αφορώντων Γερμανούς εγκληματίας πολέμου" με ημερομηνία 27/3/1956 και το συνοπτικό κατηγορητήριο εγκλημάτων πολέμου για την υπ' αριθμ 302/1945 υπόθεση του Κορωπίου!

Σάββατο 12 Μαΐου 2018

Ποιοί έκαψαν το Κορωπί;


9 Οκτωβρίου 1944. Τα ξημερώματα το Κορωπί καίγεται και 45 αθώοι άμαχοι, εκτελούνται από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής!

Ο λόγος; Αντίποινα γιατί μια ομάδα ανταρτών του ΕΛΑΣ κτύπησε την προηγούμενη ημέρα, λίγο έξω από το χωριό, ένα αυτοκίνητο με Γερμανούς που αποχωρούσαν και πιθανόν να σκότωσε έναν..

Τα τελευταία 10 χρόνια όμως, αναπτύχθηκε μια άλλη άποψη που παρουσίασε την εγκληματική πράξη, σαν αποτέλεσμα κατοχικής εμφυλιοπολεμικής διένεξης με την συμμετοχή «γερμανοντυμένων Ελλήνων». Η άποψη αυτή, του τοπικού "ιστορικού ερευνητή" κ. Θωμά Πρόφη, που την αναφέρει στο σχετικό βιβλίο του, υποστηρίζει: 

« Οι ενισχύσεις που ήλθαν στο Κορωπί και κτύπησαν τους ελασίτες, ήταν από το στρατόπεδο των ταγμάτων ασφαλείας κοντά στην Παιανία...» 

Ήταν «Χ, μεταλλαγμένοι σε χίτες ταγματασφαλίτες, διάφοροι εθνικιστές του 1ου Συντάγματος του Σπηλιωτόπουλου και άνδρες της ειδικής ασφάλειας...»

Ήταν «διατεταγμένη, από τον στρατιωτικό διοικητή Π. Σπηλιωτόπουλο, επιχείρηση εκκαθάρισης του χωριού από εαμικούς και ελασίτες... ....επιβολή της τάξης και αμείλικτη τιμωρία «αναρχικής εκδήλωσης» που στην προκειμένη περίπτωση ήταν μια ειρηνική παρέλαση ελασιτών και μόνο...» 

«....οι Γερμανοί δεν συμμετέχουν στα γεγονότα του Κορωπίου, πλην ενδεχομένως μιας ομάδας που βρισκόταν σε επαφή με τα αποσπάσματα Ζάγκλη και έδρασε περιστασιακά...»

Δηλαδή, την καταστροφή την έπραξαν, είτε τμήματα της δοσίλογης κατοχικής κυβέρνησης ή/και ελληνικών «εθνικιστικών οργανώσεων», υπό την καθοδήγηση του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου, τότε διοικητού της Στρατιωτικής Διοίκησης Αττικής, που είχαν σαν σκοπό να κτυπήσουν τους συγκεντρωμένους ελασίτες στο Κορωπί γιατί τους «ενοχλούσαν» στην μυστική παραλαβή οπλισμού από τις ανατολικές ακτές της Αττικής και όχι Γερμανοί οι οποίοι (κατά την ίδια άποψη) δεν υπήρχαν ή ήταν ελάχιστοι στην περιοχή.

Έτσι άρχισε να δημιουργείται αμφιβολία για την ταυτότητα των δραστών της εγκληματικής πράξης με τάση διαστρέβλωσης των πραγματικών γεγονότων, αλλά πολύ περισσότερο με τον κίνδυνο αποχαρακτηρισμού της καταστροφής της πόλης σαν έγκλημα πολέμου των στρατευμάτων κατοχής, αποδιδόμενη στις εμφύλιες συγκρούσεις, αφού είναι γνωστό ότι ο στρατηγός Σπηλιωτόπουλος είχε ορισθεί απο την ελληνική κυβέρνηση Παπανδρέου, σαν στρατιωτικός διοικητής Αττικής επίσημα, από τον Σεπτέμβριο του 1944 και όποια τμήματα χρησιμοποίησε, ήταν εντεταγμένα στον συγκροτούμενο με διαταγή του ΓΕΣ Μέσης Ανατολής, Εθνικό Στρατό.

Κατά τη διάρκεια της ημερίδας που διοργάνωσε ο Δήμος Κορωπίου στις 8 Οκτωβρίου 2017, παρουσιάστηκαν από ομάδα τοπικών ιστορικών ερευνητών, στοιχεία, που απόδειξαν σαν αβάσιμες τις παραπάνω απόψεις. 

Ποιοί είμαστε!

Tα συνοπτικά βιογραφικά, παρατίθενται κατά αλφαβητική σειρά επωνύμου.

Γεώργιος Αθ. Κόλλιας
Ο Γεώργιος Αθ. Κόλλιας γεννήθηκε το 1954 στο Κορωπί Αττικής. Είναι Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π. Εργάσθηκε ως μηχανικός και στέλεχος στη Δ.Ε.Η. ΑΕ και ως ελεύθερος επαγγελματίας στη μελέτη και κατασκευή ιδιωτικών έργων. Υπήρξε προϊστάμενος και διευθυντής διαφόρων Υπηρεσιών της Δ.Ε.Η και ανώτατο διοικητικό και επιτελικό στέλεχος αυτής. 

Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής και Σύμβουλος Διοίκησης στη Δ.Ε.Η. ΑΕ, μέλος στο Δ.Σ. του Οργανισμού Ασφάλισης Προσωπικού Δ.Ε.Η. (ΟΑΠ ΔΕΗ) και Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕ. 

Ανέλαβε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ και την ευθύνη της οργάνωσης και λειτουργίας της (θυγατρικής της ΔΕΗ) εταιρείας των ηλεκτρικών δικτύων της Χώρας , κατά την πρώτη τριετία από την ιδρυσή της.

Μέλος της Επιτροπής για τον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό και την Ενεργειακή Κυβερνητική Πολιτική στο ΥΠΕΚΑ (2013-2014).

Αιρετό μέλος στο Δ.Σ. του EDSO (European Distribution System Operators for Smart Grids).

Νικόλαος Λάζαρης

Ο Νικόλαος Λάζαρης γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1976 ως Ανθυπολοχαγός ΠΖ και απεστρατεύθη με το βαθμό του Αντιστρατήγου το 2009. 

Έχει υπηρετήσει σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις των ενόπλων δυνάμεων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένου και του Αφγανιστάν. Επί σειρά ετών έχει υπηρετήσει στις Ειδικές Δυνάμεις και έχει διατελέσει, ως Διευθυντής Ειδικών Δυνάμεων. 

Είναι απόφοιτος όλων των σχολείων εφαρμογής του όπλου του Πεζικού και των ειδικών δυνάμεων, της Σχολής Αμφιβίων Επιχειρήσεων των ΗΠΑ, της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου και της Σχολής Εθνικής Αμύνης 

Ετιμήθη με όλα τα προβλεπόμενα εκ των καθηκόντων του και του βαθμού του, μετάλλια, παράσημα και διαμνημονεύσεις του Ελληνικού Στρατού και του ΝΑΤΟ, για τις υπηρεσίες που προσέφερε. 

Διαμένει ως δημότης στο Κορωπί, με τη σύζυγό του Μαριάννα Στάθη-Λάζαρη και έχουν δύο παιδιά. 

Γεώργιος Ντούνης

Ο Γεώργιος Ντούνης γεννήθηκε στο Κορωπί το 1953. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) το 1975 ως Σημαιοφόρος Μάχιμος. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο Πολεμικό Ναυτικό(ΠΝ) υπηρέτησε ως: 
  •  Επιτελής και κυβερνήτης σε πολεμικά πλοία 
  • Επιτελής και διευθυντής σε διοικήσεις του ΠΝ, στο ΓΕΝ, ΓΕΕΘΑ, καθώς και καθηγητής στη ΣΝΔ 
  • Διευθυντής στη Γενική Γραμματεία Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων  
  • Διοικητής στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, Αμφιβίων Δυνάμεων και Ναυτικής Εκπαίδευσης 

 Απεστρατεύθη με το βαθμό του Αντιναυάρχου. Φοίτησε σε Σταδιοδρομικά Σχολεία, στη Ναυτική Σχολή Πολέμου, σε Σχολή του ΝΑΤΟ (Αγγλία) και εκπαιδεύτηκε σε μονάδα του 6ου Στόλου των ΗΠΑ. 

 Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος “Οργανωτικής Συμπεριφοράς και Επαγγελματικής Ψυχολογίας” απο το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. 

Επίσης, έχει ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές σε θέματα ‘’Στρατηγικών Αναλύσεων και Χειρισμού Κρίσεων’’ του Πανεπιστημίου του Aberdeen της Σκωτίας. 

Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες

Αθανάσιος Πουλάκης

Ο Αθανάσιος Πουλάκης γεννήθηκε το 1953 στο Κορωπί. Είναι στρατιωτικός (ΣΣΕ 1976) και απεστρατεύθη με το βαθμό του Ταξιάρχου το 2006. Έχει υπηρετήσει σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις των ενόπλων δυνάμεων. 

Είναι απόφοιτος όλων των σχολείων εφαρμογής του όπλου του Πεζικού και των ειδικών δυνάμεων, της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου και της Σχολής Εθνικής Αμύνης. 

Τιμήθηκε με όλα τα προβλεπόμενα εκ των καθηκόντων του και του βαθμού του, μετάλλια, παράσημα και διαμνημονεύσεις του Ελληνικού Στρατού, για τις υπηρεσίες που προσέφερε.

Διαμένει στο Κορωπί, με τη σύζυγό του Ελένη Χατζηγιάννη και έχουν δύο παιδιά.

Έχει διατελέσει μέλος του ποδοσφαιρικού αθλητικού συλλόγου ΤΑΠ ΄΄ΚΟΡΩΠΙ΄΄, πρόεδρος του αθλητικού ομίλου Κορωπίου (ΑΟΚ), έφορος του Γυμναστικού Συλλόγου Κορωπίου (ΓΣΚ) στο τμήμα του Στίβου, μέλος της Συνεργασίας για το περιβάλλον του Κορωπίου, Αντιδήμαρχος του Δήμου Κρωπίας.

Είναι μέλος του αθλητικού ομίλου Κορωπίου (ΑΟΚ) και μέλος του Γυμναστικού Συλλόγου Κορωπίου (ΓΣΚ).

Δημήτριος Πρόφης

Ο Δημήτριος Πρόφης γεννήθηκε στο Κορωπί το έτος 1945. Είναι Ελεύθερος επαγγελματίας, οικονομικός σύμβουλος. 
Φοίτησε στην Σχολή Ικάρων. Πτυχιούχος Ανωτάτης Εμπορικής τμήμα οικονομικό -λογιστικό με εκπαίδευση στον Δημόκριτο στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές πιθανότητες και στατιστική. 
Είναι Ταμίας της Εταιρείας Μελετών Νοτιοανατολικής Αττικής και μέλος της Επιστημονικής επιτροπής. 
Είναι Πρόεδρος του Επιμορφωτικού Συλλόγου Κορωπίου.
Είναι παντρεμένος με την Μαρία Παπανικολάου-Πρόφη και έχουν δύο παιδιά και δύο εγγόνια. 



Η Ομάδα Ιστορικής Έρευνας Κορωπίου

Η δημιουργία της Ομάδας Ιστορικής Έρευνας (ΟΙΕ) Κορωπίου ήταν αποτέλεσμα της πρόκλησης των απόψεων που διατυπώθηκαν  σε   ημερίδα που διοργανώθηκε από τον "ιστορικό ερευνητή" κ. Θωμά Πρόφη στο Δημαρχείο της πόλης, τον Οκτώβριο του 2016, σε σχέση με τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στον τόπο μας, στις 9-10-1944.

Προβλήθηκαν σ’ αυτή την ημερίδα όπως γίνεται επιμόνως τα τελευταία χρόνια, πρωτοφανείς απόψεις για την προέλευση, την εθνικότητα και τα κίνητρα των φυσικών και ηθικών αυτουργών της καταστροφής της πόλης μας, εκείνη την αποφράδα ημέρα. 

Υποστηρίχθηκε η «άποψη» ότι οι Γερμανοί δεν έκαψαν το Κορωπί, ούτε δολοφόνησαν αθώους πολίτες, αλλά αυτό έγινε από «γερμανοντυμένους» ...Έλληνες, κατά την διάρκεια εκκαθαριστικών επιχειρήσεων εναντίον ανταρτών του  ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εκείνης της εποχής.

Αυτή η "περίεργη άποψη",  οδήγησε στην συγκρότηση της πενταμελούς ομάδα μας,  από καθαρά δική μας πρωτοβουλία, χωρίς να έχουμε οποιαδήποτε σχέση με το Δήμο ή τον Δήμαρχο, προκειμένου να επιβεβαιώσουμε "του λόγου το αληθές" ή  το αληθές, χωρίς εμφυλιοπολεμικές  διαστρεβλώσεις. 

Ακολούθησε για ένα σχεδόν χρόνο,  ενδελεχής ιστορική έρευνα από μηδενική βάση, για την αναζήτηση στοιχείων,  στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ), στα αρχεία του ΚΚΕ, στα Αρχεία της Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), στη Διεύθυνση Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ/ΔΙΣ), στο Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού (ΚΕΙΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, στα Ελληνικά Λογοτεχνικά και Ιστορικά Αρχεία (ΕΛΙΑ), στα αρχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, στην Υπηρεσία Στρατιωτικών Αρχείων, στο Στρατοδικείο, σε Γερμανικές, Βρετανικές και Αμερικάνικες πηγές, στα αρχεία του Μουσείου Μπενάκη και στο Ιστορικό και Διπλωματικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών. 

Επισημαίνεται, ότι η έρευνά μας, η οποία άρχισε από μηδενική βάση, ήταν κατά το ανθρωπίνως δυνατόν αντικειμενική, χωρίς πολιτικές εμπάθειες ή αντιπάθειες προς οιονδήποτε, με γνώμονα την αποκάλυψη των δραστών από όποια πλευρά και αν προέρχονταν. 

Τα ιστορικά στοιχεία που ήλθαν στο φως, επιβεβαίωσαν τα ειδεχθή εγκλήματα των Γερμανών Ναζί, τα οποία δυστυχώς έμειναν ατιμώρητα. Τα εγκλήματα αυτά δεν μπορούν και δεν πρέπει να ξεχνιώνται, καλυπτόμενα πίσω από την δράση της εθνικής αντίστασης, ή από τα εμφύλια πάθη.

Η Ομάδα Ιστορικής Έρευνας εκπόνησε πολυσέλιδη  Ιστορική Έκθεση επί του θέματος, με τον τίτλο: "Το Κορωπί μια μαρτυρική πόλη. Περί της καταστροφής του Κορωπίου στις 9 Οκτωβρίου του 1944" , την οποία παρέδωσε με προτάσεις προς στον Δήμο σε ικανό αριθμό αντιτύπων για όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, με σκοπό να τεθεί προ ημερησίας διατάξεως και να ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις περί του πρακτέου.

Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν δημόσια στην Ημερίδα που διοργάνωσε ο Δήμος Κορωπίου, τον Οκτώβριο του 2017. Το Κορωπί το έκαψαν οι Γερμανοί!

Η εν λόγω Ιστορική Έκθεση σε αντίγραφα έχει επιδοθεί στην βιβλιοθήκη του ΥΠΕΞ και της Βουλής των Ελλήνων. 

Η ιστορική έρευνά μας όμως δεν πρόκειται να σταματήσει, μέχρι την πλήρη διελεύκανση των γεγονότων και την ταυτοποίηση των δραστών, έστω και μετά από τα 74 σχεδόν  χρόνια που πέρασαν. Το οφείλουμε στους αδικοχαμένους νεκρούς. 

Η εποικοδομητική αντιπαράθεση απόψεων και στοιχείων είναι θεμιτή! Η "επιστημονική" διαστρέβλωση της αλήθειας ανεπίτρεπτη!

Για να υπάρχει η δυνατότητα ηλεκτρονικής και γρήγορης επικοινωνίας με τους συνδημότες μας,  δημιουργήσαμε αυτό το ιστολόγιο, όπου θα καταχωρούμε οποιοδήποτε πληροφοριακό στοιχείο εντοπίζουμε σχετικά με το θέμα και όχι μόνο γι' αυτό. Θα αποτελεί μια "δεξαμενή" ιστορικής μνήμης για την κατοχή και την αντίσταση στο Κορωπί και γενικότερα για την ιστορία του τόπου.


Η Ομάδα Ιστορικής Έρευνας