Οι μαρτυρίες εκ Φιλοθέης!

Φιλοθέη. Το επιταγμένο σπίτι του διοικητού της γερμανικής μονάδας το 1944, όπως είναι σήμερα, στη γωνία των οδών 25ης Μαρτίου και Βασ. Γεωργίου.

Και ναι! Μετά από επανειλημμένη και κοπιώδη αναζήτηση στη Φιλοθέη, βρέθηκε μια άκρη! Η έρευνα του Γιώργου Ντούνη, είχε τελικά αποτέλεσμα! Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση με τον γιο ενός εκ των μαρτύρων! Τον κ. Αλέξανδρο Μίχα, που ο πατέρας του Λέανδρος Μίχας είχε δώσει κατάθεση στο Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου το 1945, σχετικά με τους Γερμανούς που έκαψαν το Κορωπί!

Ο κύριος Μίχας, ο οποίος δέχθηκε αυθόρμητα να διηγηθεί τα παλιά, διατηρεί μία αξιοζήλευτη μνήμη. "Γνωρίζετε αν υπήρχαν Γερμανοί στη Φιλοθέη κατά τη διάρκεια της Κατοχής;" ήταν η πρώτη ερώτηση για να δώσει την απάντηση “Και βέβαια γνωρίζω! Ήσαν εγκατεστημένοι στη Φιλοθέη και ήταν αυτοί, που πήγαν και έκαψαν το Κορωπί”

Αυτό το οίκημα (δεξιά) στη γωνία των οδών Νιρβάνα και 25ης Μαρτίου,  χρησιμοποιήθηκε για τις λειτουργικές ανάγκες της Γερμανικής μονάδας της Φιλοθέης. Δεξιά του ήταν μόνιμα σταθμευμένα μεγάλα φορτηγά που χρησιμοποιούντο ως μαγειρεία.  Απέναντι (αριστερά) με τα πεύκα στο τότε οικόπεδο, συγκεντρώθηκε η γερμανική δύναμη για να ξεκινήσει για το Κορωπί.

Και στη συνέχεια, μετά από το αίτημα για περισσότερες πληροφορίες, είχε την ευγενή καλοσύνη να περιηγήσει τον Γιώργο Ντούνη στη γειτονιά, δείχνοντάς του τα σπίτια και τους χώρους που έμεναν και λειτουργούσαν οι γερμανικές μονάδες.

"Μα όλη η γειτονιά ήξερε ότι αυτοί πήγαν και έκαψαν το Κορωπί!", απάντησε σε σχετική ερώτηση. "Τους είδαν να ετοιμάζονται βράδυ στις 8 Οκτωβρίου 1944, να φεύγουν συνταγμένοι με φορτηγά και να γυρίζουν την άλλη μέρα με ρούχα καπνισμένα και ματωμένα.

Το παράθυρο του δωματίου μου στον όροφο του σπιτιού μου έβλεπε στο οικόπεδο, που συγκεντρώθηκαν οι Γερμανοί πριν φύγουν για το Κορωπί. Ήταν γύρω στα 30 με 40 άτομα. Η συγκέντρωση αυτή ήταν κάτι έκτακτο και γι αυτό το προσέξαμε ιδιαίτερα. Οι γονείς μας, μας είχαν πει σε εμένα και στον μεγαλύτερο αδελφό μου να έχουμε το νου μας να παρατηρούμε από το παράθυρο και να τους ενημερώνουμε για ότι συνέβαινε. Και τούτο γιατί τα σπίτια μας δέχονταν επιθέσεις από κλέφτες από την περιοχή της Καλογρέζας.

Ακούσαμε λοιπόν εκείνο το βράδυ τον θόρυβο και πεταχτήκαμε να δούμε τι συμβαίνει. Οι στρατιώτες συγκεντρώθηκαν και έφυγαν προς την διασταύρωση οδών Βασ. Γεωργίου και 25ης Μαρτίου όπου ήταν μόνιμα στημένος ένας προβολέας για έλεγχο της περιοχής. Δεν μπορώ να σας απαντήσω με τι μέσα αναχώρησαν και αν υπήρχαν και τρίκυκλες μηχανές.

Την άλλη μέρα το πρωί μετά το "κατόρθωμά" τους γύρισαν καπνισμένοι και με αίματα στις στολές τους και πλύθηκαν στο οικόπεδο απ’ όπου ξεκίνησαν. Αργότερα έμαθα ότι ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για έναν υπαξιωματικό τους, που σκοτώθηκε την προηγούμενη ημέρα κοντά στο χωριό! " (σ.σ.Εννοεί το Κορωπί)

Συγκινήθηκε όταν έμαθε ότι υπάρχει ακόμη η κατάθεση που είχε δώσει ο πατέρας του! Δεν ήξερε τίποτα γι' αυτήν!  Το έμαθε, αφού διηγήθηκε όλα όσα θυμόταν! Το σημαντικό ήταν και το επισήμανε και ο ίδιος, ότι αυτά που είχε διηγηθεί προηγουμένως συνέπιπταν με εκείνα που είχε αναφέρει το 1945 ο πατέρας του. Ήταν καλή οικογένεια μορφωμένων ανθρώπων που εγκαταστάθηκαν στη Φιλοθέη τη δεκαετία του 30, στέριωσαν και προόδευσαν εκεί!

Η γερμανική κατάσταση με τα ονόματα των συλληφθέντων υπαλλήλων του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος της Φιλοθέης, τον Ιούνιο του 1944. Με κόκκινη ένδειξη διαβάζουμε τα ονόματα του Λεάνδρου Μίχα και του Κώστα Μελισσαρόπουλου. (Από Έκδοση του Δήμου Φιλοθέης «ΦΙΛΟΘΕΗ ΑΤΤΙΚΗΣ άρωμα πικροδάφνης» 2007)

Ο πατέρας του και ο άλλος μάρτυρας, ο Κώστας Μελισσαρόπουλος, που αναφέρονται στη γερμανική δικογραφία, ήσαν φίλοι, υπάλληλοι Τραπέζης και έζησαν έντονα με τις οικογένειές τους την καταπίεση των Γερμανών στην Κατοχή! Ανήκαν και οι δύο σε αντιστασιακή οργάνωση. Τους έπιασαν οι Γερμανοί και τους δύο, μαζί με άλλους υπαλλήλους, κατόπιν καταδόσεως και τους έκλεισαν στην οδό Μέρλιν και μετά στο Χαϊδάρι. Δεν ήξεραν αν την επόμενη μέρα θα ήταν η σειρά τους για εκτέλεση γιατί η καταγγελία ήταν πολύ σοβαρή: "κάποια ενέργεια εναντίον του Γερμανού Διοικητή που έμενε στη Φιλοθέη". Τελικά γλύτωσαν καταπονημένοι, σαν από θαύμα.

"Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο πατέρας μου και οι άλλοι συλληφθέντες από τους Γερμανούς είχαν πρόθεση για κάτι τέτοιο. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι μερικές φορές 4-5 άτομα συγκεντρώνονταν στο σπίτι μας και συσκέπτονταν, δεν ξέρω καλά για ποιό λόγο. Εγώ και ο αδελφός μου κρατούσαμε τσίλιες και τους ειδοποιούσαμε όταν βλέπαμε έξω Γερμανούς. Θυμάμαι μία φορά που κατέβηκα τρέχοντας στο υπόγειο και τους ειδοποίησα, γιατί έξω από το σπίτι μας περιφέρονταν 4-5 Γερμανοί"

ΟΙΚΉΜΑΤΆ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΕΔΡΕΥΕ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΗ

1. Οίκημα που στέγαζε τα γραφεία της γερμανικής Διοίκησης. Στην πίσω πλευρά ήσαν τα μαγειρεία. 2. Οίκημα που διέμενε ο Γερμανός διοικητής. 3. Χώρος πρωινής αναφοράς της μονάδας. 4. Χώρος καταφυγίου. 5. Χώρος συγκέντρωσης του τμήματος για αναχώρηση προς Κορωπί. 6. Οικία οικογένειας Μίχα.  Ε. Επιταγμένα οικήματα από τους Γερμανούς.

(Επιμέλεια εικόνας Α. Πουλάκης)

Η περιοχή Φιλοθέης όπως είναι σήμερα, με την ίδια αντιστοίχιση αριθμών.(Φωτογραφία Google map. Ανάκτηση 03 Δεκ. 2018)

Οι μάρτυρες εκ Φιλοθέης έδωσαν τότε τις καταθέσεις τους σε ανακριτή του Πρωτοδικείου Αθηνών. Ήταν η προβλεπόμενη διαδικασία σύμφωνα με τον σχετικό νόμο που είχε θεσπιστεί τότε. (ΦΕΚ: 145/1945, 250/1945 και 322/1945).

Ο εισαγγελέας και διευθυντής του Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου, αείμνηστος Ανδρέας Τούσης, εξετάζοντας την υπόθεση Κορωπίου, δεν έστρεψε την προσοχή του τυχαία προς την Φιλοθέη.

Ομάδα Ιστορικής Έρευνας Κορωπίου